mesleğini severek yapan insan

lisede aile zoruyla tercih yapmamış,kendi tercihlerinin önemini bilen,üniversitede istediği bölüme gitmiş, derslere giderken her sabah ailesine seçtiği bölüme gittiği okula sövmemiş kişidir. i̇lerde her sabah gördüğü insanlar selam verdiğinde almayan kişi,selam verince mal mal bakan insan değil,her sabah insanları mutlulukla karşılayacak kişidir.işim bitse de eve gitsem diye saatine bakmaktansa o saatte daha ne kadar insanları mutlu edebilirim diye düşüncektir. yalvarırım sevmediğiniz işi yapmayın,yapıyorsanız da çalışma arkadaşlarınızın motivasyonunu düşürmeyin.

(bkz: sevdiği işi yapan kişi aslında hiç çalışmamıştır) gönül verdiği/ vereceği işi yapan kimse bu yolda herhangi bir bıkkınlık, yorgunluk vs göstermez. çünkü kendi sevdiği ve istediği için yapıyordur.

türkiye'de bulunması biraz zor olan şey.

i̇mrendigim insandir. bu devirde nadir bu şansı yakalıyor insanlar.

çok iyi bir şef olabilirdim. yemek yapmaya bayılıyorum. o küçücük ayrıntılarıyla dakikalarca uğraşmaya bile razıyım. ama hayat şartları beni fizikle matematikle aynı kefeye koydu. biliyorum ki istediğim meslekte yükselme ihtimalim çok düşük. o yüzden ikinci meslek olarak düşünmüyorum değil. bir gün bir bir mekan açarsam hepinizi çaya davet edeceğim :)

millet severek yapıyor ben ne yapacağıma karar bile veremiyorum.

uçağım ben, Tek başıma eğlenirken sıkılıyorum bir iki karikatür paslayıp gideceğim

şanslı insandır. kendisini tanıyordur. potansiyelinin farkındadır ve ailesi tarafından tercihleri sorgulanmayıp, çizdiği yolda desteklenmiş insandır.

Bi arkadaşım vasıtasıyla tanıştığım bir kız var. Sanat tarihi mezunu. Ben hayatımda hiçbir sanat tarihi mezununun bu kadar sanatla alakalı olduğunu görmedim şahsen hatta hepsi çok alakasız duruyodu fakat bu kız o kadar ilgili ve o kadar seviyor ki mesleğini. Başta İstanbuldakiler olmak üzere bütün tarihi mekanlara defalarca kez gidip defalarca kez storylerinde hangi mimari ile yapıldığını kimin yaptığını hangi döneme ait olduğunu anlatır ve ben bu hikayeleri izlerken asla sıkılmıyorum çünkü hem görsele çok önem veriyo güzel bir kamerayla çekiyo hem arkasına eklediği müzikler hem de yüzündeki ifade sanki bu meslek için yaratıldığını gösteriyor adeta. Zaten bu işi sosyal medyaya da aktarıyor bol bol. Velhasıl kelam insan işini severek yaptığında karşısındaki insanlara da bir nebze olsun o hissiyat geçiyo.

elbet bir gün nasip olacak amk. 1 sene yaşadım bu duyguyu sadece ve kafam o kadar rahattı ki. hayat daha farklıydı resmen. amk hastanesi seni.

Çok seviyorum. Zaten sevmeden de para için, saygınlık için vs yapılması pek mümkün değil.